telefonia VOIP / fxs_i_fxo

FXS i FXO

Często w opisach sprzętu VoIP spotykamy określenia FXS i FXO. To są określenia interfejsów stosowanych w telefonii analogowej. Artykuł przedstawia ich działanie i zastosowanie.
FXS


FXS (ang. Foregin Exchange Station). To określenie oznacza interfejs stosowany w analogowej sieci telefonicznej. Interfejs FXS to generalnie wyjście z centrali telefonicznej. Do interfejsu FXS podłącza się urządzenia abonenckie takie jak aparaty telefoniczne, faksy, wejścia (gniazda linii miejskiej PSTN) analogowych centralek domowych lub firmowych (PBX).

funkcje realizowane przez interfejs FXS:

1. generuje w zależności od sytuacji ton ciągły (sygnał centrali), przerywany o dłuższych sygnałach i odstępach (sygnał podczas oczekiwania aż drugi rozmówca podniesie słuchawkę) lub przerywany o krótszych sygnałach i odstępach oznaczający że linia jest zajęta a także inne sygnały odbierane przez abonenta w słuchawce jako dźwięki.
2. odbiera sygnały wybierania numeru tonowe (DTMF) lub impulsowe generowane przez urządzenie abonenckie
3. łączy abonentów czyli przekazuje sygnał głosowy w obie strony
4. wysyła do linii telefonicznej stałe napięcie zasilające. Dzięki niemu mogą funkcjonować i generować sygnały urządzenia abonenckie pozbawione własnego zasilania np. prostsze aparaty telefoniczne.

Przykłady FXS

* gniazdo abonenckie linii telefonicznej
* gniazdo linii wewnętrznej firmowej centralki telefonicznej (PBX)
* gniazdo FXS RJ-11 bramki VoIP służące do podłączenia aparatu telefonicznego

FXO

FXO (ang. Foreign Exchange Office) również określenie interfejsu stosowanego w analogowej sieci telefonicznej. Interfejs

FXO

występuje w urządzeniach abonenckich. Jego wyjściem są gniazda służące do połączenia tych urządzeń z linią telefoniczną a za jej pośrednictwem z centrala telefoniczną czyli z interfejsem FXS. Jest ono funkcjonalnie jakby lustrzanym odbiciem interfejsu FXS.

Funkcje realizowane przez interfejs FXO:

1. odbiera generowane przez centralę sygnały tonowe
2. generuje i przekazuje do centrali sygnały wybierania numeru tonowe (DTMF) lub impulsowe
3. łączy abonentów czyli przekazuje sygnał głosowy w obie strony
4. przyjmuje z linii telefonicznej stałe napięcie zasilające.

W analogowej sieci telefonicznej mogą funkcjonować tylko interfejsy FXS połączone z FXO. Połączenie ze sobą dwóch interfejsów FXO lub FXS nie przyniesie żadnego efektu.

Przykłady FXO

* gniazdo w aparacie telefonicznym lub w faksie służące do połączenia z linią telefoniczną
* gniazdo modemu do linii telefonicznej
* gniazda linii miejskich w małych centralkach telefonicznych PBX
* Nektóre aparaty telefoniczne VoIP mają dodatkowe gniazdo FXO służące do połączenia aparatu z linia PSTN i odpowiedni przełącznik. Taki aparat umożliwia realizowanie zamiennie rozmów VoIP lub PSTN w zależności od potrzeb.
* Są bramki VoIP wyposażone w interfejs FXO. Taka bramkę można wykorzystać m. in do współpracy z centralką abonencka w przypadku gdy nie ma wolnych linii miejskich, za to jest wolna linia wewnętrzna. W takim przypadku do gniazda FXO bramki podłącza się linię wewnętrzną z centralki. Połączenie wychodzące przez VoIP realizuje się nastepujaco: wybrać numer wewnętrzny do którego podłączona jest bramka pojawi się jeden sygnał dzwonienia a potem sygnał ciągły generowany przez bramkę wybrać tonowo docelowy numer i poczekać na połączenie.

Polityka Prywatnosci |

FXS i FXO